Zonguldak’ta kiminle konuşsak genelde şunu söylerler;
“Zonguldak’ın sahibi yok”
Yok diyerek ortada bırakacak halimiz de yok.
Bunu diyen herkes daha fazla sahip çıkmak zorunda.
Özellikle atanmış ve seçilmişler.
Söz ve yetki sahipleri.
Basit yollarla çözülebilecek çok şey var.
Geçmişten beri çok yazdım.
Yapılan her güzel şeye teşekkür edelim.
Ama yapılmayanlar hatırlatıldığında da düşman bellemeyelim.
Ortak akla inanan ve değer veren siyasetçiler kazanır.
Şehir kazanır.
Hizmet kazanır.
Daha pozitif şeylerden bahsedebiliriz.
Ancak inatla ve kasıtlı olarak ortak aklı baltalayan atanmış ve seçilmişler var.
Bu şehirde yaşayan herkes şehrin sahibi.
Biraz bakış açımızı değiştirmeliyiz.
Gazi Mustafa Kemal Ortaokulu!
Zonguldak Gazi Mustafa Kemal Ortaokulu’nda yaşanan olaylarla ilgili kaleme aldığımız yazı sonrası bazı yorum ve yeni bilgiler geldi.
Çalışma barışının daha fazla bozulmaması,
Öğrencilerin ve velilerin daha olumsuz etkilenmemesi için bunları şimdilik girmiyoruz.
Dün de dediğimiz gibi;
Çok daha tatsız olaylar geliyor.
Uyarıyoruz.
Zonguldak Valisi Sayın Osman Hacıbektaşoğlu, İl Milli Eğitim Müdürü Sayın Osman Bozkan hocamız bu saatten sonra dikiş tutması zor görülen okulda yönetim değişikliği yaparak ortamın sakinleşmesini sağlayabilirler.
Okul Müdürü Hakan Acar’ın da daha fazla ağzının tadı kaçmadan başka bir okulda veya valilik emrinde görevlendirilmesi ortamın sakinleşmesinde etkili olur.
Sosyal kaytarma veya Kity sendromu!
1964 yılında New York şehrinde akşam üstü Kity Genovese isimli bir kadın çok da ıssız olmayan bir caddede cinayete kurban gider.
Bu olayda ilginç olan şudur.
Kadına saldıran şahıs dakikalarca kadına tecavüz etmeye çalışır, başaramayınca darp eder öldürmeye çalışır.
Kadını yaralı halde bırakır.
Bir süre sonra tekrar gelir ve kadını öldürür.
Bu acı ve korkunç olay tam bir saat sürer ve bir saat boyunca zavallı kadın çığlıklar atarak yardım ister.
Polis olay yerine gelir, ancak resmi ihbar olaydan tam bir saat sonra yapıldığından geç gelmiştir, çevreyi inceler.
Kadının öldürüldüğü bölgede olayı kimsenin duymaması imkansızdır.
Çevre evleri incelediklerinde olayı 37 mahalle sakininin gördüğünü hatta bir kısmının sonuna kadar pencereden izlediğini ancak hiçbiri ne olaya müdahale etmiş ne de polis çağırmıştır.
Bu olay sonrası bir polis şefi gazeteci arkadaşı ile konuşurken durumu anlatır.
Gazetecinin ilgisini çeker ve bunu haber yapar.
Haber sonrası Amerika’da büyük infial olur.
Psikologlar, psikiyatrisler, sosyologlar incelemeye başladığında şu durum ortaya çıkar.
Olaya tanık kişilerin hepsi bir başkası mutlaka polise haber verir veya müdahale eder diye duyarsız kalmıştır.
Kadın bu nedenle kalabalığın ortasında öldürülmüştür.
Bu sosyal davranış karşısında katledilen, kadının ismi; Kity Genovese sendromu adı verilir.
Evet Sosyal Psikolojide biz bu ve benzeri durumlara Kity Genovese sendromu diyoruz.
Yaşananlara duyarsızlıktan çok başkasına yükleme, bekleme, sosyal kaytarma.
Birisi çözer
Birisi yardımcı olur işimize bakalım
Biri mutlaka görmüştür
Biri mutlaka dilekçe verir
Düşünceleri ile sorun, problem ve sıkıntıları başkasına atmak.
Sonuç mu?
Etkisiz güçsüz, zayıf hatta sıfır tepkiye neden olur.
Köylü ve Musa Işın!
Zonguldak’ın kırsal kalkınma alanında atılım yapması için çok büyük fırsatlar var.
Eski Çaycuma Kaymakamı da olan Kütahya Valisi Musa Işın olayı kaymakamlık yaptığı dönemde çözmüştü.
Köylüyü teşvik edecek, hazırcılıktan veya tembellikten kurtaracak, gençleri köyde tutacak, üretmenin ve kazanmanın mutluluğunu yaşatacak formüller ortaya koymuştu.
Ama birkaç isim dışında çoğu yalnız bıraktı.
İş insanı Hüsnü Sami Alpan ve Çaycumalılar Derneği Başkanı Savaş Çiloğlu iyi bilir o günleri.
Köylüyü üretimden, satışa her alanda teşvik etmesi gerekenler aslında şehrin sosyal dizaynı ve huzuru için neler kaybettiğimizin farkında!
Ama ya lafta bırakıyorlar veya korkuyorlar.
Kimse kötü olmama adına kısa yoldan günü kurtaralım derken şehre yazık ediyorlar.
Yerel kalkınma modelleri ve istihdam projeleri adına harcanan emek ve paraya bakılırsa bugün çok daha güzel sonuçlar olmalıydı!
Bu işler ‘memur kafası’ ile olmaz!
O nedenle çağırın Musa Işın’ı size baştan anlatsın doğup büyüdüğü – koşturduğu çorak tarlalarda büyüyen tek bir ağacın gölgesini!